“Manong, paano ba ‘to,” paalam ko pagkatapos ng mga palakpakan at paghulog ng barya ng mga taong nanood. Bilang sa sampu ang pumalakpak pero may mga naghulog pa ng barya sa donation box ni Manong. Pinayflix “Heto lang ‘yung pinapatugtog sa ‘kin ng nagdala sa ‘kin dito sa pwesto na ‘to.”
“Pero, ‘Nong,” sabi ni Jepoy, “mas maganda siguro kung tutugtugin mo ‘yung mga gusto mong kanta. Ngumiti siya. Nagtinginan ang mga tao sa pligid niya. Papalabas na ako ng school nang may biglang umakbay sa akin. “Jam tayo.”
“Tara!” sabi ng Manong na nakangiti. Hindi ko kilala kung sino.”
Busina ng mga kotse ang sumagot sa amin. Ngayo’y hindi na lang dadalawa ang kulay ng kanyang musika. Paminsan-minsa’y sumasabit sa string ang mga humahabang kukong tinataguan ng alikabok ng Maynila. Tumugtog siya ulit ng kanta ng Asin. Dali-daling tumakbo si Jepoy papunta sa pwestong ‘yon. Napunta ko sa tiyahin ko, hanggang sa inabandona ako dahil hindi na nila ‘ko kayang buhayin.”
“Pero hindi na siguro mahalaga ‘yun ngayon, ang mahalaga, nakakatugtog pa rin ako.” Patuloy niya.
